
De pastorie, een rijksmonument, werd gebouwd in het jaar 1898 in opdracht van pastoor Petrus Hubertus Klijsen. De architect was Theodorus L.D. de Surmont de Bas Smeele, die later burgemeester van Waalwijk werd. De bouwstijl vertoont invloeden van de neo-renaissance en de neo-gotiek. Het gebouw bestaat uit twee gedeelten. Het rechter gedeelte is duidelijk hoger en voorzien van een rijkere decoratie dan het linker deel. Feitelijk is het een samenstelling van twee aparte gebouwen en kijken we links tegen een zijgevel, namelijk de zijgevel van het zogenaamde ‘meidenhuis’, de woning van het huishoudelijk personeel, waarvan de voorgevel recht tegenover het priesterkoor van de kerk ligt. In de ruim een eeuw van haar bestaan heeft de pastorie vele geestelijken (pastoors, kapelaans, assistenten) voor kortere of langere tijd gehuisvest evenals de inwonende dienstboden.